Paphiopedilum hirsutissimum

(Lindley ex Hooker) Stein 1892
Podrodzina: Cypripedioideae
Podrodzaj: Paphiopedilum
Sekcja: Paphiopedilum
Foto: © Marcin Wielicki. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Paphiopedilum hirsutissimum

Synonim: Cypripedium hirsutissimum Lindley ex Hooker, Cordula hirsutissima (Lindley ex Hooker) Rolfe, Paphiopedilum saccopetalum Hua.  

Występowanie:

Północno-wschodnie Indie i Birma. Rośliny spotyka się w regionach Mizoram (dawny Assam), Nagaland i Manipur, w pobliżu granicy z Birmą w górach Naga i Lushai na wysokościach 700-1200 m. Paphiopedilum hirsutissimum można spotkać rosnące w grubej warstwie humusu przy pniach drzew, na skałach pokrytych mchem i wzdłuż ścian klifów; ale ich ulubionym siedliskiem są zagłębienia konarów drzew, gdzie rośnie gęsty mech i zbierają się gnijące liście. Rośliny znane jako Paphiopedilum esquirolei spotyka się w północnej Tajlandii i w prowincji Guizhou w południowo-zachodnich Chinach.   

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 34°C i -3°C.
Nie ma danych dotyczących średniej wilgotności.
Opady od 10 mm w styczniu do 175 mm w czerwcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 20,6/3,9°C w styczniu do 27,8/20,6°C w czerwcu.
Okres kwitnienia: Kwitnie przez cały rok, z maksimum od marca do maja.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych oparty jest na doniesieniach hodowców. Rośliny te kwitną na przyrostach, które dojrzały w poprzednim roku, zwykle w wieku 2-3 lat. Schaffer (1976) podaje za Rayem Rands, że Paphiopedilum hirsutissimum potrzebuje 18 miesięcy, aby dojrzała owocnia i wydaje on bardzo niewiele wartościowych nasion. W przeciwieństwie do tego, rośliny określane jako P. esquirolei wytwarzają wiele wartościowych nasion i to już po 6 miesiącach.

Uwagi dotyczące hybryd:

Ilość chromosomów wynosi 2n = 26.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to stosunkowo duża, do 45 cm wysokości, naziemna lub epifityczna roślina, której przyrosty są rozmieszczone blisko siebie.  

Pseudobulwy/łodyga:

Krótka łodyga jest otoczona zachodzącymi na siebie, rozmieszczonymi dwurzędowo, złożonymi podłużnie liśćmi.  

Liście:

Liście mają 16-45 cm długości i 1,5-3,0 cm szerokości. Każdy przyrost ma 5-6 liści o kształcie wydłużonym, wstążkowym. Liście mają ostry lub tępy, ukośnie rozdzielony koniuszek, są jednolicie zielone, z wyjątkiem niewielkich purpurowych plamek na spodniej stronie przy podstawie.  

Kwiatostan:

Kwiatostan osiąga 16-30 cm długości. Prosta szypułka jest otoczona przy podstawie osłonką o długości do 11 cm. Przylistek kwiatowy ma 1,5-2,8 cm długości, co stanowi około jedną trzecią długości zalążni. Kwiatostan jest zwykle zielony, ale przylistek, zalążnia i cała zewnętrzna część kwiatu są pokryte czarno-purpurowymi włoskami. Kwiat wyrasta na końcu szypułki i zalążni, które mają łącznie 5,0-7,5 cm długości.  

Kwiaty:

1 na pęd kwiatowy. Jest to duży kwiat, ma 10-15 cm wysokości i wszystkie jego części są pokryte włoskami. Płatek grzbietowy może być bladożółty lub bladozielony, ale dolna i centralna część są gęsto pokryte błyszczącymi, ciemnymi, czarno-fioletowymi plamkami, a szerokie obrzeżenia mają kolor zmieniający się od ciemnozielonego do bladozielonego lub bladożółtego. Płatek grzbietowy jest szeroko sercowaty do owalno-eliptycznego, tępy do zaostrzonego, z wybrzuszonym nerwem z tyłu, ma 3,8-4,5 cm długości i 2,5-4,0 cm szerokości, a jego brzegi są pofalowane i owłosione. Płatek dolny (synsepal) jest podobny do grzbietowego, ale nieco mniejszy, jajowaty, bladozielony z purpurowymi plamkami wzdłuż żyłkowań i ma 3,2-3,7 cm długości i 1,2-2,2 cm szerokości. Płatki okółka wewnętrznego, które mają 5,5-7,5 cm długości i 1,2-2,2 cm szerokości, mają kształt łopatkowaty do szeroko-łopatkowego, są rozłożone poziomo lub nieco odchylone i lekko skręcone, a ich brzegi są pomarszczone i pofalowane w połowie bliżej podstawy. Wąska część przy podstawie jest zielona lub bladożółta, poznakowana ciemnopurpurowymi plamkami i ma liczne czarniawe włoski. Rozszerzona część szczytowa jest jaskrawo fioletowa i ma zaokrąglony wierzchołek. Warżka o kształcie odwróconego hełmu ma 3,5-5,0 cm długości i 2-3 cm szerokości. Jest ciemna do bladozielonej lub bladożółtej, ma różowo-purpurowe plamki i malutkie czarne brodawki. Prawie kwadratowa pokrywa komory pyłkowej ma 1 cm długości i 0,8 cm szerokości. Jest bladożółta do bladozielonej z purpurowymi kropkami przy podstawie, błyszcząco ciemnobrązowa na środku i ma dwie białe plamki przy krawędzi podstawy.  

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna latem i stosunkowo chłodnolubna zimą.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 27-28°C, w nocy 20-21°C, z amplitudą dobową 12-13°C.  

Światło:

18000-25000 luksów. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Od wiosny do początku jesieni opady są umiarkowane do obfitych, a w ciągu 3 zimowych miesięcy bardzo niewielkie. Latem i na początku jesieni uprawiane rośliny powinny być podlewane obficie. Należy zwrócić jednak szczególną uwagę, aby podłoże nie było rozmokłe ani zleżałe. Późną jesienią podlewanie powinno być stopniowo ograniczane.  

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/10-1/4 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. W okresie aktywnego wzrostu stosuje się zwykle co tydzień lub co 2 tygodnie nawóz wysokoazotowy. Od połowy lata hodowcy często przechodzą na stosowanie nawozu wysokofosforowego, który polepsza kwitnienie w następnym sezonie i ułatwia nowym przyrostom osiągnięcie dojrzałości przed nadejściem zimy. Należy zapobiegać gromadzeniu się soli mineralnych w doniczce.  

Podłoże:

Hodowcy używają różnorodnych luźnych, przepuszczalnych podłoży, które utrzymują wilgoć, ale nie nasiąkają. Rośliny należy przesadzać zanim podłoże ulegnie rozkładowi i zanim przestanie być dobrze przepuszczalne, zwykle co dwa lata. Przesadzanie należy wykonać natychmiast po zakończeniu kwitnienia. Jeżeli trzeba to wykonać latem, rośliny należy trzymać w cieniu i w chłodzie dopóki nie zaadaptują się ponownie.  

Wilgotność powietrza:

Brak danych o średniej wilgotności dla tej lokalizacji. Dane z pobliskich stacji klimatycznych podają, że prawdopodobne wartości to 80-85% latem i na początku jesieni, w jesieni spada do około 75%, i następnie dalej obniża się do nawet 50% przez okres 1-2 miesięcy późnej zimy i początku wiosny.  

Okres spoczynku:

Zimą średnie temperatury dnia wynoszą 21-22°C, a nocy 4-7°C, z amplitudą dobową 15-17°C. Przez okres 3 zimowych miesięcy opady są bardzo małe, a wilgotność jest tak niska, że nawet rosa nie występuje przez większość tego okresu. Uprawianym roślinom należy zredukować ilość wody, tak aby przez 1-2 miesiące były praktycznie suche i tylko od czasu do czasu można je zamgławiać. Należy jednak zwiększyć ilość dostarczanej wody, jeśli rośliny zaczynają wykazywać oznaki osłabienia. Nawożenie należy wstrzymać aż do momentu, gdy wiosną rozpocznie się intensywniejsze podlewanie. Taki chłodny, suchy okres spoczynku jest konieczny do zaindukowania kwitnienia. Birk (1983) sugeruje, aby w grudniu utrzymywać temperaturę około 4°C i wstrzymać podlewanie przez 30-40 dni, tylko okazjonalnie zamgławiając rośliny, tak aby je utrzymać w dobrej kondycji.